Gra uczuć
grasz
znowu ze mną grasz
w tę dziwną grę
bez zasad
ty je ustalasz
a ja ich nie znam
symfonia uczuć wzbudzonych
dawna melodia ożyła z martwych
zeżarte
na nowo produkują ścięgna włókna i kości
oplatane nimi
grasz te dźwięki znane mi
nienawidzę ich
i jednocześnie kocham
zwabiasz mnie swoją muzyką
siejesz zwątpienie wymieszane z nadzieją
doskonały feromon
nagle cisza
zabierasz mi mój nietoksyczny narkotyk
detoks
Komentarze (1)
Smutna gra na jedną nutę.