Gra życia
Stawiłam dziś czoła życiu,
zrozumiałam reguły gry-
człowiek dobry niczego nie osiągnie.
Człowiek musi być zły.
Przyjaźń podobna jest do sniegu,
kolorem zaś przypomina nadzieje.
Lecz wystarczy,że wzejdzie słońce-
nagle taja i topnieje.
Nie warto wierzyc w drugiego człowieka,
bowiem dajac wszystko nie zyskujemy
niczego.
Trzeba nauczyć się reguł
by nie wypaść z gry świata tego.
autor
uciekinierka
Dodano: 2005-02-14 09:52:55
Ten wiersz przeczytano 508 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.