Granica wyobraźni
Nawet święci za życia swojego,
Oblicza Bożego nie ujrzeli.
Bo rozum ludzki ma swoje granice,
przez które myślami
nawet nie przejdziemy.
Bo człowiek widoku tego
by nie przeżył,
oczy by nie przyjęły.
Więc Bóg postawił nam
taką granicę,
do której wyobraźnią dotrzemy.
I choćbyś prosił Boga na kolanach,
modląc się by ujrzeć Jego Oblicze,
PAMIĘTAJ!!!
Bóg nie daje nam śmierci!
Bóg daje tylko ludziom życie.
Komentarze (9)
Dwa osratnie wersy... Zmuszają do przemyśleń. Piękny
wiersz.
Myślę, że wiersz ten można interpretować na wiele
sposobów zależnie od własnej wizji świata.
Wiersz jest ciepły, składający usta w delikatny
uśmiech gdzieś we wnętrzu z nadzieją, w której
zawartość czystej nadziei jest ogromna.
Jestem pod wrażeniem Twojej zdolności do budowania
(formy) wierszy. Bardzo dobrze się czyta. Delikatne
rymy idealnie się komponują z treścią, bo czasem
przesadzone rymy odwracają uwagę od przekazu...
...swiete slowa,Bog daje ludziom tylko zycie...sa
pewne granice,ktorych przekraczac nie nalezy,wystarczy
wierzyc i jeszcze raz wierzyc...ladny
wiersz...pozdr..:)
pięknie to ujęłaś .. duże brawo za mądre słowa))
sama prawda w tym wierszu - przynajmniej tak mi się
wydaje ;)
człowiek zawsze bedzie chiał przekroczyć rubikon, myśl
jego błądzi p o tajemnicach wszechświata..by tylko
dotkną tego, co zakazane...
granica wyobraźni nie istnieje zaciera sie kiedy wiara
i nadzieja otwiera nasze oczy aby patrzeć....dobry
wiersz,...
Dobry wiersz,żyjemy,póki myślimy i myślimy,póki
żyjemy...
Błogosławieni co nie widzieli a uwierzyli...Bóg nie
daje nam więcej niż możemy znieść, czasem są to złe
rzeczy, ale po to aby nas wzmocnić, pokazać coś,
pouczyć, a czasem zganić. Nauczyć pokory. Masz
rację...Bóg daje tylko życie, a kiedy przyjdzie Nam
odejść stanie na końcu drogi, którą przebędziemy z
przewoźnikiem i Nas powita.