Granice

Mimo beznadziejnego poczucia bezpieczeństwa.

Mimo tego ciepła, emanującego ze wzburzonej poscieli.

Mimo zdjęć, sfotografowanego cierpienia, bółu i łez.

Mimo uśmiechu, próbującego wkraść się w ciemne i zakurzone zakamarki.

Mimo słów, wcale nie rzucanych na wiatr.

Mimo obrazów, przewijających się na około, straszących swą realnością.

Słone krople nie potrafią, wyżłobić rynienek w kamiennym i zimnym policzku.

Łzy nie mogą nawilżyć suchych, choć szklanych oczu.

Życiodajne krople nie mają sił ożywić martwego, stygnącego ciała.

Mimo wszystko.

Nie potrafię się nie bać.

autor

Harmeen

Napisany: 2005-04-09 Dodano: 2005-04-09 16:20:03

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie