Granitowe serce

Beztrosko motyl przeleciał
nad granitowym sercem...
Tego dnia byłem bliski ziemi,
daleki od mitów i bajek,
miałem więc w duszy ten
ciemny granit - ból i udrękę,
utracjuszem się stałem,
utraciłem czyjeś oczy
brązowe do przeglądania,
czyjeś policzki do głaskania,
czyjeś usta do całowania,
buntownik buntu się wyparł,
zbrukany morderca piękna,
zmiażdżony brakiem weny
rycerz - poeta swą damę
o rychły jej powrót prosi

autor

Zbuntowany Wędrowiec

Napisany: 2007-04-15 Dodano: 2007-05-15 21:24:03

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie