W GRANITOWEJ GŁADZI...
Byłam na pogrzebie wujka...
w granitowej gładzi
bólem dzień wykuty
... on nadal prowadzi
o życiu dysputy
cóż, nie pojął jeszcze,
że z niego nie Łazarz
a zamkniętą przestrzeń
kreśli mur cmentarza
Schodzą się z pobliża
postaci bez cienia
wieszają na krzyżach
zabite marzenia
przebrzmiałe radości
odłamki rozkoszy
zanim ich z ciemności
świt żywych nie spłoszy.
autor
anna
Dodano: 2007-08-13 09:26:38
Ten wiersz przeczytano 1728 razy
Oddanych głosów: 73
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (31)
Skłaniasz czytelnika do refleksji nad naszym życiem
Wiersz zatrzymał i zmusił do głębszej refleksji...
pozdrawiam Aniu :)
podpisuję się pod komentarzem staża
pozdrawiam :)
Głęboka treść wiersza. Zmuszasz tym samym czytelnika
do poważnej zadumy.
"Bije zegar godziny, my wtedy mawiamy: 'jak tez czas
szybko mija!' - a to my mijamy"
utwor doskonaly w swym zamysle, odpowiednio zbudowany
nastroj...
'pieknie' - choc nie wiem czy to odpowiednie slowo na
ta okazje...
natchniona życiem wujka po smierci... wspaniały
wiersz, pełen refleksji...
śmierć będąca silnym natchnieniem daje poczucie
bezradności wobec tego co nieuniknione...
To prawda, każdy kto odchodzi zostawia swoje
niespełnione marzenia dlatego właśnie uważam aby brać
z życia jak najwięcej. Piękny wiersz.. zamyśliłam
się..
Gdyby nie bylo w naszym zyciu zadumy, pewnie czesciej
bysmy bladzili po jego sciezkach. A tak memento mori
przywoluje nas do porzadku.
Słowa tego wiersza wprawiają w zadumę i o tochodzi,aby
na chwilę sie zatrzymać...rozważyć...świetny wiersz
Cudny wierszyk,uwielbiam taki mroczny
klimat,szczególnie podoba mi sie fragment
cóż, nie pojął jeszcze,
że z niego nie Łazarz
a zamkniętą przestrzeń
kreśli mur cmentarza
Pozdrowionka
Piękny wiersz, z biegiem lat każdy z nas traci kogoś
bliskiego, ale tak już został stworzony ten świat.
Jednak pocieszamy się myślą że nasi bliscy żyją nadal
w innym lepszym świeci. i Najważniejsze żyją w naszej
pamięci
Bardzo ładny i głęboki wiersz. Klasa sama w sobie
Świat jest tak urządzony, że "postaci bez cienia/
wieszają na krzyżach/ zabite marzenia". Z drugiej
strony, strach pomyśleć, co by było, gdyby realizowały
się wszystkie człowiecze marzenia!... PS Ongi, także
po pogrzebie ulubionego wujka, napisałem wiersz, który
zwyciężył w konkursie przybosiowskim "Patra". Niech
żyją wujkowie!
Nastrój naprawdę usypiający... Śmierć jest elementem
życia my możemy tylko o niej pisać lub jej
spróbować...