Grób
Na każdego przyjdzie czas i wtedy zobaczycie to, czego nie dostrzegacie teraz, bo albo nie ptraficie, albo po prostu nie chcecie.
Grób w grobie samym sobie
pozostawiony na wieki zostaje,
on trwa i trwać będzie Tobie,
kiedy nic z Ciebie nie zostanie.
On śmierci symbolem się staje,
on niezmienny na wieki jest,
on domem Twoim zostaje,
gdy śmierć wykonana swój gest.
Teraz i Ty swój dostaniesz,
z trumną dębową i poduszką małą,
pochowany dziś zostaniesz
i uwierzysz, że nie jesteś cząstką trwałą.
autor
Joanna Magdalena
Dodano: 2004-08-27 14:26:18
Ten wiersz przeczytano 687 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.