Gromnica
Na knocie przeznaczenia
słaby promyczek świecy
dogorywa ostatnim tchnieniem
Gdy zgasły oczy wędrowca
całunem śmierci okryte
ta wierna towarzyszka
wskazuje drogę duszy
Tam gdzie nie ma już bólu
miłość i radość wieczna
przyjmują ofiarę krzyża
Tych którzy żyli nadzieją
autor
renia
Dodano: 2018-02-02 15:49:35
Ten wiersz przeczytano 949 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
pięknie z wiarą o tym symbolu chrześcijan gromnica
jej światło niewielkie a tak dużo znaczy :-)
pozdrawiam
Dołączę do komentarza Donny/Danusi.
Dobrej nocy życzę :)
Przepięknie, na czasie, na dziś, serdecznie pozdrawiam
:)
Witaj. Tak, gromnica towarzyszy nam we wszystkich
zwrotnych punktach (chrzescijanom) chrzest, komunia,
bierzmowanie, slub i wreszcie przy konaniu a jej
dlugosc kazdy ma inna. To piekny symbol swiatla ktore
prowadzi nas przez cale zycie, aby na koncu, wskazac
przejscie na druga strone. Moc serdecznosci.
Bardzo fajny wiersz:)pozdrawiam cieplutko:)
gromnica jedyne światło jakim cię przyjmują w grono
katolików i takim światłem żegnają u kresu
Strzępek knota dopalony,
jeszcze dymem nie ochrzczony.
Reniu Miłego weekendu. Życie jak świeca,
jakże wymowne.
Podoba mi się tak ukazana symbolika gromnicy (życia).
Miłego dnia:)