Groteske Kid

Może znajdziesz się pod pokładem, może nigdy się stamtąd nie wydostaniesz, choć był czas, że nie było to dla nikogo ważne. Śmialiśmy się do rozpuku, a przecież spaliśmy - V. Arsenijević

wierzyłeś, że możesz zmienić świat, dzisiaj zmieniasz opony,
żeby lepiej trzymać się podłoża. znudziło cię własne
odbicie, czasami odrzuca(jesteś po czterdziestce!). już
nie cierpisz z powodu głodu akceptacji, miłości i
wybujałej wyobraźni.(nie pchał byś się bocianowi

do dzioba gdybyś wiedział, że życie będzie takie smutne)
nieustannie potępiasz zepsucie i wulgarność, jesteś
królem bez królestwa(i poezji!), schodzisz w dół(bez twarzy),
miło spoglądać na sodomię z podskórnej perspektywy.
toksyczny związek z ciałem(i myślami)zburzył hierarchię,

oprócz pesymistycznej tezy o upadku człowieka
jest jeszcze w tobie prawdziwy stan ducha, który stawia cię
na progu cloaca maxima i czyni królem bytu
(przesłaniem wzniecasz agresję), nie umiesz, jak inni cieszyć
się postępem, być Mr.America. postanowiłeś pisać

wiersze, choć tak mało jest poezji w życiu pełnym kłamstw
i manipulacji. zanikanie zaczęło się od braku
małych zwycięstw, od nadmiaru pochlebstw, a to nie jest wzniosłe,
czy romantyczne. uparcie dążysz do poezji. kiedyś pewnie
barbarzyńcy z Groteski nazwą cię wieszczem( tak czy siak poetą).

autor

rina

Dodano: 2012-09-17 09:30:55

Ten wiersz przeczytano 788 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie