Grudka popiołu
grafitowy pył
ze spalonych palm
z ubiegłorocznej Niedzieli Palmowej
wczorajszych przewinień
zaniedbań w miłości
z przeszłorocznych twoich
z martwych powstań które legły
w gruzach spopieliły się doszczętnie
w Środę Popielcową
w dłoniach kapłana staje się
znakiem pokuty uniżenia i poddania
" z prochu powstałeś prochem jesteś
i w proch się obrócisz "człowiecze
przyjmij więc ten znak i słowa jako
zaproszenie do czterdziestodniowej
wędrówki po pustyni własnej nędzy i
pokusy
spal do końca samego siebie
byś mógł na końcu drogi ponownie
zmartwychwstać w objęciach Jezusa
który śmierć zwyciężył byś mógł żyć
wiecznie
01.03.2017.r.
/wanda w./
wersja robocza
Napisany na N.K. niech ożyje na beju na rozpoczęcie czasu Wielkiego Postu
Komentarze (84)
piękny wiersz
jestem pod wrażeniem
pozdrawiam Wando
Twój styl pisania, Bóg.. Jakże Cię szanuję (w sensie
serdecznym).. ;O
Wbrew pozorom nie stosuję się do reguł ustanowionych
przez kościół. :)
Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny.
@loka
@Katarzyna Marciniuk
Witam i pieknie dziękuję Bardzo mi miło
Pozdrawiam bardzo serdecznie :)
Zycze pogodnego wieczoru :)
Dobra i ważna refleksja, mądrość uczy - że
poszukiwanie wiary, jest poziomem życia człowieka -
dla jego ducha i ciała. Poziomem dowartościowania i
godności. :) Piękne podsumowanie - pozdrawiam
serdecznie :)
Ładnie,niby nic nowego,a w serce zapada.Pozdrawiam.
@turkusowa Anna
Witam i pieknie dziekuję Aniu
Bardzo się cieszę ze jesteś
Pozdrawiam bardzo serdecznie
Aniu łap tulaski lecą w Twoją stronę
(OLA)
Witam i pieknie dziekuję Oleńko
Tak Sroda Popielcowa rozpoczyta Wielki Post To
szczególy okres w zyciu kazdego katolika ale nie tylko
To czzas na refleksję na zatrzymanie się w biegu to
czas na "pustynię" bo tylko tam można
w ciszy zastanowić się do kąd zmierzam czego pragnę co
jest dla mnie trudne co boli co odziela mnie od Boga
staje się zastepczym bozkiem Nie nie jest to łatwe
stanąc w prawdzie przed Boguem ale przedewszystkim
przed samym sobą Lubimy mysleć o sobie w superlatywach
Nie widzieć swoich wad Na pustyni to widac Tam toczy
się ze sobą bój co z tego wyjdzie czs okaze Dlatego
napisałam
"przyjmij więc ten znak i słowa jako
zaproszenie do czterdziestodniowej
wędrówki po pustyni własnej nędzy i pokusy
spal do końca samego siebie"
Trzeba spalić swoje ego pokusy nałogi itd. na popiół
na pył by w Wielkanocny Poranek ponownie z prochu
powstać w objęciach Zmartwych Wstałego Jezusa
Pozdrawiam serdecznie Oleńko
Życze pogodnego weekendu i wiele radosci :)
Piękna wielkopostna refleksja.
Uściski Wandziu :)
@skorusa
Witam i pięknie dziękuję
Pozdrawiam serdecznie :)
Wandeczko, refleksyjny wiersz, ponieważ środa
popielcowa jest bardzo ważnym dniem dla katolików, a
Ty to bardzo obrazowo ukazałaś, mhmmmmm niby grudka,
popiołu a jednak ma swoją mocną symbolikę;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
...daje do myślenia...pozdrawiam.
@budleja
Witam i pieknie dziękuję Grażynko
Powiem szczerze ze nie wiem co mam odpowiedzieć na
Twój komentarz więc powiem jeszcze raz DZIEKUJĘ :)
Pozdrawiam serdecznie Grażynko Życzę pogodnego
weekendu
pochylam głowę w pokorze, przed Bożym
Majetatem...świetny wiersz Wanduś :)
@Isai05
Witam i pięknie dziękuję Isiu:)
Miło mi :)
Pozdrawiam serdecznie, życzę pogodnego popołudnia :)