grunt to grunt

jak pięknie...

z polotem,ukłony

Walka z czasem, przeznaczeniem opisana w paru słowach
Zdrowa rezygnacja na końcu W końcu miłość
najważniejsza Dobrze się czyta
Pozdrawiam

Ciekawa forma, nie mowiac o tresci. osobiscie coraz
rzdziej zerkam do lusterka, po co odkrywac coraz
wiecej zmarszczek! Szukam raczej przyjemnego starzenia
sie - podrozuje, odkrywam piekne miejsca, o czywiscie
w towarzystwie rownie starzejacego sie. Warto zapomiec
o czasie, niech go tam - a ogladac swiat, ktory zawsze
piekny.

Grunt to razem, grunt to rodzinka. Ładnie.

jedną z tajemnic życia jest wyjaśnienie zjawiska
piękna... odkryć w sobie piękno, mimo upływających
lat...będąc razem... to już świat pomarańczy....
ja zdjęłam szpilki i chodzę na wysokich
obcasach...;-))) i widzę siebie, a to już i tak
dużo;-))), grunt to grunt, ale trzeba go mieć zawsze
pod własnymi nogami... pozdrawiam ciepłym liści
szelestem ;-))) vel atma

I to jest prawdziwa miłość. Pozdrawiam

ciepło,ładnie, z polotem napisane :)

Pięknie o pięknej miłości i przywiązaniu. :))

tak, jak się czuje grunt pod stopami jest wiele
łatwiej, czas niestety szybko mija i dobrze gdy w
harmonii

Bardzo dobry wiersz. Ciekawe są w nim metafory. Wiersz
skłania do refleksji. Ciekawie podsumowany.

ach jak milusio - to takie piękne starzeć we dwoje
- śliczny wiersz - wiosennie pozdrawiam:)

nic porozumienia i zbędne gryzienie- te w pięty :):)

...łatwiej się starzeć we dwoje...

to extra o kobietach "na szpilkach
perforowałam kolejne lata"; napisałabym "jak pięknie
się starzejemy/kochanie" (ale nie mój:)