GRZĘDA
To smutne nie mieć swego miejsca
Nie miarą pragnień i uzdolnień
Z potrzeby trwania i stałości
/Człowiek stworzenie na wskroś stadne/.
Hierarchia szczebli ma bez liku
I każdy chce się wspiąć najwyżej
Wystarczy zwykły spryt, kuksaniec,
By miejsce zająć po zwolnionym.
...Ikara, który runął właśnie
Z wysoka, bo wysoko wzleciał
Zbyt blisko słońca – tronu władzy
–
Co strąca w otchłań nazbyt łasych.
Którym ich grzęda nazbyt niska,
By poczuć wartość i spełnienie
Nie widząc tych żyjących obok,
Choć skromniej - godnie. I spokojniej.
Komentarze (14)
Szkoda ze nasze szczescie widzimy dopiero wtedy kiedy
je stracimy. Dlatego jest tyle nieszczesc i tragedii,
poniewaz szukamy szczescia tam i w tym, gdzie nie ma
serca. Jaka to ironia zycia - mamy rodziny a pniemy
sie po szczeblach kariery ich kosztem. Kosztem czasu,
ktory chcemy wynagrodzic rzeczami materialnymi. Im
wiecej tych rzeczy mamy, tym mniej czasu mamy dla
tych, co naprawde tego potrzebuja.
Ciekawy wiersz aż do bólu prawdziwy mhmmmmmmm życie
ojjjjjjjj życie dlaczego takie czasami bywasz...mimo
to z uśmiechem:)
Prawdą jest, że człowiek jest zwierzęciem stadnym i
nic tego nie zmieni. Powiało smutkiem lekkim.
Wiersz bardzo wartościowy i zawsze będzie aktualne
jego przesłanie, bardzo ładnie napisany, a ostatni
wers wprost wpada mi w serce.
Ciągle mówimy o innych,czyż my sami do tego nie
dążymy by inni tak myśleli.Ładny przekaz jak żyć aby
było pięknie.
Wodniku, pozycja zależy od punktu odniesienia i od
hierarchii wartości. Podobno nawet ostatni będą
pierwszymi...na pewno znajdą się tacy co właściwie
ocenią. Dobry wiersz.
Można więc podsumować, że każdy powinien swoje miejsce
w szeregu znać, żeby nie spaść na ziemię z hukiem.
Ciekawy pomysł, dobre wykonanie.
Wiersz z bardzo głebokim przekazem ,bardzo ładnie
poprowadzony temat.
Obrazek z życia wzięty - tak to już jest / a nie
powinno być/ że Ci na tych wysokich grzędach nie widzą
tych obok i ciągle chcą "wyższej grzędy"
Mądry wiersz, ciekawa treść, zgrabnie napisany.
wiersz skłania do refleksji nad życiem-mądry przekaz
żyć godnie ,nie osiągać szczytów po trupach -wspaniały
Ciekawy wiersz. Temat na czasie.Wiersz skłanai do
refleksji.Ciekawa puenta.Forma wiersza dobra.
Madry przekaz wiersza - trzeba zyc godnie, rozsadnie,
mniej egoistycznie, bo inny sposób na zycie, gdzie
"lokcie" sa nagminnie uzwywane, powoduje w czlowieku
odczlowieczenie... tworzy robota bez uczuc. Dziekuje
za ten wiersz, powinno go przeczytac wielu z nas.
Ta grzęda doprowadziła niejednego do paskudnegpo
końca, ale cóz wyscig szczurów ciągle trwa.Temat
prosto z zycia.Wiersz znakomity
Tak prosto zż ycia zaczerpnięty watek myslowy.Madra o
pouczajaca rozprawka na tematy jakże nam
bliskie.Wiersz dobrze napisany.Lubie takie.