GRZEŚ I KOS

Zbiera w lesie Grześ jagody,
wśród budzącej się przyrody.
Chodzi prawie dwie godziny,
nie nazbierał ani krztyny.

Wraca dróżką przez gęstwinę,
zarośniętą przez buczynę.
A tam w gąszczu wystraszony,
siedzi ptaszek przykulony.

Skądże wziął się? I dlaczego?
Czyżby wypadł z gniazdka swego?
Widać jest nieopierzony,
przemoknięty wyziębiony!

Jak się później okazało,
dwóch świergotków tam mieszkało.
W gniazdku z kunsztem wyplecionym
w złote piórka wystrojonym.

Jeden strasznie był łakomy,
wcinał pokarm jak szalony.
Przy tym mocno się rozpychał
z gniazdka brata wciąż wypychał.

Grześ już odgadł co się stało,
pisklę fruwać nie umiało.
Spadło z drzewa wysokiego,
nie umiało wejść na niego.

Myśli chłopczyk - Wiem co zrobię?
Uratuję życie tobie!
Do koszyka ptaszka schował
wnet do domu powędrował.

Do piecyka drwa podłożył,
na zapiecku pisklę złożył.
Pookręcał w ciepłe koce,
czuwał przy nim dni i noce.

Widać że mu głód doskwierał
Grzegorz liszki - Muszki zbierał
By już nigdy nie był głodny,
wzrastał piękny i dorodny.

W piecu drzazgi już strzelają,
piórka czarne wyrastają.
Jak na drożdżach prędko rośnie,
chciałby wzlecieć w świat radośnie.

Nieraz w lotach miał kłopoty,
teraz fruwa niczym motyl.
Jedni mówią że to Szpak
a to wcale - Jest nie tak!

Może w barwie jest podobny,
za to gwizd ma przecudowny.
Jest tu zwany zwykłym "Kosem"
Nie dorówna nikt mu głosem?

Teraz przysiadł na drabinie,
gwiżdże pięknie w tej krainie.
Z wdziękiem nuci całe lato,
by dziękować chłopcu za to.

Że mu piórka pielęgnował,
nowe gniazdko wybudował.
Jak ma szukać jarzębinę?
Ulubioną jak malinę.

Dziś nam Grześków takich trzeba.
Jak głodnemu kromki chleba.

Zenek 66 Sielski

autor

Zenek 66

Napisany: 2011-12-08 Dodano: 2017-12-08 16:25:52

Ten wiersz przeczytano 3447 razy

Oddanych głosów: 50

Rodzaj Bajka Klimat Optymistyczny Tematyka Przygoda Okazje Dzień Dziadka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie