Gusła

Przepraszam, że trudno się czyta, ale bej nie toleruje długich wersów.

Trzy guślarki usiadły dziś na polanie gdzieś w lesie,
W kociołku ponad ogniskiem gotują suszone zioła,
Błagają: „Powiedz Swarogu, co rok nam nowy przyniesie”
I dym trujący wdychają, który się snuje dokoła.
W wywar wsypują garściami glistnik, barszcz, belladonnę,
Krwi leją weń kropli siedem, do tego wódki półkwartę,
Dodają szalej i tojad (o innych przyprawach nie wspomnę),
Na koniec zaś rogi diabła na proch w moździerzu utarte.
I co chwilę wzywają jakiegoś ducha, czy boga:
Światowita, Peruna, Freję, Ładę, Swaroga...

Mgła ciągle robi się gęstsza – zielona, sina i blada,
A w lesie słychać chichoty, to śmieją się duchy nieznane,
Dym w jakieś sceny przedziwne tuż się nad ziemią układa,
Tysiące oczu błyszczących z lasu podgląda polanę.
Guślarki z dymu czytają, co się przydarzy w tym roku:
Że Józków Antek wyjedzie w dalekie wezwany strony,
Kowalka zaś zachorzeje od rzuconego uroku,
A Jagusię za morze wywiezie jej narzeczony.
Raptem guślarki zamarły, włosy im jeży obawa
Z dymu wyłania się straszna, jakby z dna piekieł wprost zjawa.

Zjawa rośnie i inne sobą złowieszczo zakrywa.
Czy zjawi się groźny bandyta, czy może jakiś szaleniec?
Najtragiczniejsze z przypuszczeń (bo w życiu niestety tak bywa)
W przyszłym roku przerazić nas może okropnym spełnieniem.
Płonąc upiornym płomieniem ognisko się krztusi i syczy.
Co robić? Czy zło odwrócić mogłoby ludzkie działanie?
Czy znajdzie się ktoś, kto umie odsunąć ten kielich goryczy?
Czy może zapobiec nieszczęściu nikt z żywych nie będzie już w stanie?
Czy nie da się tego dramatu choć ograniczyć ogromu,
I zjawi się znów Macierewicz, aby powrócić do MON-u?

autor

jastrz

Napisany: 2018-03-28 Dodano: 2018-12-29 01:14:24

Ten wiersz przeczytano 1883 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie