Z gwiazd
Na początku nic nie było
tylko przestrzeń
między niebem a ziemią
między nią mała gwiazdka
szukała drogi na ziemię.
Pierwszy promyk słonka wskazał jej drogę
przebiegła ziemię wzrokiem
śląc jej uśmiech i błysk w oczku.
I zbudziła się do życia
z gwiazd pochodząca wyjątkowa.
Jeszcze o tym nie wie
jeszcze nie wie
jakie dary posiada.
Trudna to droga
nie na ziemski rozum.
Wszak z gwiazd jest
sny przepowiednią się stają
słowa obrazami.
autor
Jolanta555
Dodano: 2016-06-04 20:53:20
Ten wiersz przeczytano 635 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Bardzo intrygująca refleksja.
Ja poznałam taką drogę:
Na początku było Słowo, potem niebo, ziemia, a na
ziemi chaos. Po Słowie wszystko było dobre. Na koniec
nieposłuszny człowiek powiedział: sprawdzam, a jak się
to skończyło to wszyscy wiemy ;)
Pozdrawiam serdecznie :)
Według Mitologii i Biblii na początku był chaos a dziś
spoglądamy w niebo wymoszczone gwiazdami...:)
Intrygujący wiersz, można rzec, że
kosmiczny:)
Pozdrawiam dobrej nocy życząc.
Zajmuję się astronomią, a więc do gwiazd mi blisko.
A całą między gwiezdną przestrzeń niech wypełniają
takie wiersze jak ten.