Gwiazdka

Czy widzisz na nocnym niebie?
To twoja gwiazdka mruga wśród mroku wszechświata,
Gdzie jest? To znane jest tylko przez ciebie,
Ogrzana światłem Słońca i Księżyca - jego brata,

A jeżeli nagle zacznie gasnąć i spadać,
Ja, mała istotka wśród milionów innych,
Skrzydła swoje białe zacznę rozkładać,
Z anielskich śnieżnych piór niewinnych,
I wzniosę się w przestrzeń nieskończoną,
Stanę jej na drodze, duszę ustawię w bojowy szyk,
Zamienię, płochliwośc sarny w smoka moc niezwyciężoną,
W próżni rozniesie się mojego prostestu niemy krzyk,
Feniks zamieszka w mojej duszy wieczny,
Lis o dziewięciu ogonach wyostrzy zmysły,
Wspomoże mnie też w walce tygrys waleczny,
Sprawię, żeby moce legionów anielskich ze mnie wyszły,

I zatrzymam ją, aby dalej świecić mogła,
Potem spadnę na ziemię bez pamięci co się stało,
Popatrzę w niebo, widzę, gwiadka jak perła zdobna,
Ze zdumieniem spojrzę jak jej światło pojaśniało,

Nieświadomy, swoją drogą pójdę dalej,
A w środku, dusza uśmiechnie się i szepnie:
"Gwiazdko proszę cię, już nie szalej"

autor

Serafin

Napisany: 2005-02-24 Dodano: 2005-02-25 11:12:14

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie