gwiazdkowe przebudzenia
pościel kiełkuje snem
zasianym w miękkich oddechach
Bóg już narodzony
wkołysał się w świtanie wiersza
na gałązce dzwonki nucą
cicho coraz ciszej
czas przystanął zasłuchany
echo stroi smyczek
unosi nas pod jemiołę
pojednane ciepłym drgnieniem
białe płatki
przełamaniem zespolone w jeden
autor
amnezja
Dodano: 2013-12-06 11:35:07
Ten wiersz przeczytano 3289 razy
Oddanych głosów: 61
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (73)
tak nastrojowo :) pozdrawiam !
w świateczny nastrój wplątana miłość
i pościel wówczas kiełkująca i drgania ciał
fajny erotyk świateczny
pozdrawiam
W jednym wierszu poruszasz serce a w drugim sumienie.
Oooooo to dopiero gwiazdkowo i magicznie się zrobiło:)
Nuevy
Milasek
ślicznie dziękuję za poczytanie.
Dobrej nocy.
Karacie
Moje szkice
Serce - miło było Was gościć :)
Dobrej nocy.
Smutna
Maya
dziękuję za wspólne ' pobycie '
Dobrej nocy życzę.
Bardzo ładny wiersz :)
Wspaniały i ciepły wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
jak pięknie się czyta..... wspaniała harmonia
słowa...!
Piękny, ciepły wiersz.
"pojednane ciepłym drgnieniem
białe płatki
przełamaniem zespolone w jeden"
Miłość podziały kończy,
by w jedno połączyć!
Pozdrawiam!
Dobrze jest pobyć przy Twoim wierszu Amnezjo.. jest
naprawdę wyjątkowy.. ciepły.. rozmarzony.. piękny.
Amnezjo cudowny wiersz,jego się nie czyta...po nim się
płynie...Chylę czoła:)
MamaCóra, Adasko, Jaro, Bolesławie - pozdrawiam
pięknie i dziękuję.