Gwiozdka Betlejymsko

Na wysokom niebie gwiozdeczka sie miyni,
kogo w ta noc kludzi blaskiym swych promiyni.
Pastuszkow i Myndrcow z dalekigo Wschodu,
kerzy po pustyni do słonka zachodu,
do Betlejem cołki lata wyndrowali,
bo ło narodzyniu krola wyczytali.


Pokoż im gwiozdeczko ta biydno stajynka,
dziycionteczko małe,Najświyntszo Paniynka,
niech geszynk złostawiom przi żłobku ze sianym,
bo tyn mały bajtel bydzie kedyś Panym.
Za samym wyrokiym Łojca Niebieskigo,
kery wysłoł na świat Syneczka Swojigo.


Tera u mamulki płacze bo mu zima,
bo stajynka biydno a na dworze cima.
Ogrzyj Go troszyczka ciepłym swych promiyni,
dej światełko jasne co sie złotym miyni,
dej radoś w serduszko tej boski dziecinie
i niech to co je złe dycki Jom ominie.


Jak by kto nie rozumiał
geszynk to w gwarze śląskiej prezent
kludzi prowadzi
bajtel małe dziecko
dycki zawsze
cołki całe

autor

renia

Dodano: 2006-12-22 00:01:35

Ten wiersz przeczytano 977 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie