Ha – Nocri i skończoność

Mierzyłeś wzrokiem białe cienie
w środku dnia
i wierzyłeś w miłość,
jak marzyciel,
który już wtedy skazany był
na strącenie z obłoków
do niewygodnej skończoności
nie dającej się ogarnąć człowiekowi.

Otoczyłeś ją niepostrzeżenie dłonią.

Była mała jak źrenica w oku
i spijała światło słoneczne tak zachłannie,
mimo to pozostawała czarną kropką,
w którą trzeba było wniknąć całemu,
aby poczuć, jak tworzy się obraz.

Wsiąkłeś więc w jej wnętrze
niczym zagubiona na wietrze łza
i pozwoliłeś się szukać
w ogromnej przestrzeni naszego nieba
- tam, gdzie co dzień wschodzą i gasną oczy.

autor

Maja Dominik

Napisany: 2006-03-03 Dodano: 2006-11-14 07:32:18

Ten wiersz przeczytano 625 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie