Hedonista
Wysypują się dary z rogu obfitości,
nadstawia obie dłonie, wpycha
sobie w kieszeń.
Trzeba z życia korzystać, nim starość
przygwoździ,
nie chce iść do Canossy, pragnie dalej
grzeszyć.
Chciałby poznać Arkadię, w najmniejszym
szczególe,
doznać burzy zachwytów, jeśli mu pisana.
Wnukom móc opowiedzieć, jak żył, co
odczuwał,
i że dziadek za młodu zmyślnie się
wyszalał.
Nim sędziwość otworzy beczułkę Pandory,
będzie z siostrą Eutymią tańcząc szedł
przez życie.
Obca jemu zasada „ora et labora”,
a duch wiary już dawno z płytkiej duszy
wyciekł.
Komentarze (147)
carpe diem...
Witkacego poczytaj poeto.
Zanim mnie ugryziesz
Sławomir, ciekawy i zarazem dyskusyjny wiersz i to
jest jego dużą zaletą, co do tytułu tak myślę lepiej
być szczęśliwym człowiekiem, w gronie rodzinny lub
wśród przyjaciół, niż samotnym dziwakiem;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Ty jako Jenzynier nie kumasz Poezyji. Huśtaj się
dalej.
pOnktowiczu Nie potrzebuję ciebie. Ja nie zbieram
punktów.
Witam Sławku,
Jak zawsze wyśmienicie napisane.
Mozna się od Ciebie uczyć dobrej poezji.
Załączam serdeczne pozdrowienia I dziękuję za wizyty.
:)
Bardzo na czasie. Hedonizm dzisiaj jest w modzie. :)
Dziś korzystam z uciech życia,
a czas pokaże co dalej
więc cieszmy się zdrowiem...
Udanego weekendu Sławku:)
Ciekawy wiersz, zgadzam się z komentarzem artura S,
hedonizm na ogół wyzwala szczęście w człowieku, a
człowiek szczęśliwy może również dać szczęście innym.
Nie musi też mieć płytkiej duszy, poza tym np.
aktywność fizyczna "szalejącego dziadka" przekłada się
na jego zdrowie. Czytałem o przypadku kogoś z Chin,
kto zaczął biegać w wieku 90 ciu lat, dzięki czemu
cieszy się zdrowiem, mimo, że obecnie przekroczył
setkę.
Co prawda, hedonista, hedoniście nierówny... Pewien
znany celebryta też mi się kojarzy z Twoim wierszem
Autorze i nie jest to pozytywne skojarzenie.
Dobrego dnia życzę, może i z pewną dozą hedonizmu
również.
Pozdrawiam miło i dziękuję za kom.
Hedonizm jako teoria wartości
kojarzony jest przeważnie z egoizmem. Hedonizm
egoistyczny głosi, że celem człowieka jest jego
własne szczęście i przyjemność. Taka postawa nie
cieszy się oczywiście aprobatą społeczną. Istnieje
jednak teoria, nazwana hedonizmem uniwersalnym,
będąca wersją utylitaryzmu, według której celem
człowieka jest przyjemność i szczęście wszystkich
istot.
Nie musi być tak, że każdy ma dążyć do własnego
szczęścia, zaniedbując szczęście innych. Obierając za
cel przyjemność, wcale nie musimy dążyć do niej w
sposób egoistyczny. Dążmy więc do szczęścia i dawajmy
je innym. Nie wstydźmy się być szczęśliwymi nawet gdy
dla szczęścia zaniedbamy trochę modlitwę i pracę. A
przede wszystkim nie kpijmy z tych, którzy chcą i
potrafią być szczęśliwi. Pozdrawiam Sławku
serdecznie.:)
Świetny wiersz, czytać Twoją poezję to prawdziwa
przyjemność.
Pozdrawiam :)
jak zwykle wiersz na wysokim poziomie
Żeby tak w życiu można było utrzymać umiar i
równowagę...
Niby dylemat, a jednak poemat. Pozdrawiam Sławku i
dziękuję za odwiedziny ;-)
Radość i uśmiech jest tak samo ważne jak zdrowie i
miłość w życiu dziękuję za odwiedziny z komentarzem z
+ pozdrawiam