Hej, słońce!
Złotawy piasek, ciepły pod stopami
i lekki wietrzyk zatańczył we włosach,
błękit nad głową już topi się w morzu,
w akwamarynie zanurzony świat.
Wysmagaj wietrze promieniami słońca
blade dekolty - pozimowy ślad,
rozgrzewaj ciała jesienią zmarznięte,
bo to najwyższy ku temu czas!
autor
marcepani
Dodano: 2017-05-28 19:23:12
Ten wiersz przeczytano 2314 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (29)
dziewczyny lubią brąz :)))
Fajne :)
fajny wiersz:)
Jeszcze trochę i doczekamy się lata. Pozdrawiam
serdecznie.
Czas na lato!
Podoba się.
Pozdrawiam :)
Ciekawie i radośnie :)
Wczoraj się opalałam...
Pozdrawiam ze słoneczkiem:)
I niech to Słoneczko ogrzewa i rozgrzewa nas
wszystkich.Pozdrawiam.
Słońca nigdy nie za wiele,
wiersz do niego jest dobrym apelem.
Pozdrawiam :)
zgadza się! Najwyższy czas!
O tak, ciepełko wskazane.
Witaj Marcepani, popieram, niech smaga, juz niedlugo i
ja pochodze w zlotym pisaku:) Moc serdecznosci.
I właśnie to robi.nareszcie ciepełko.
Pozdrawiam:)
Promieni słońca potrzeba,
więc niech przygrzewa nam z nieba!
Pozdrawiam!
tak, wietrze będzie lepiej... dziękuję