Herosi piękna
W rydwanach złotych Herosi dwaj
jeden gna słowem
drugi dźwiękami
choć ciała słabe
dusze niezłomne
obaj się dzielą pięknem
bez granic
oręż ich krzywdy nigdy nie czyni
chociaż potrafią
i łzy wycisnąć
w zachwyt nas ubrać
zatrzymać w biegu
życie zabarwić
pięknem zabłysnąć
Cyprianie słowa twoje jak gwiazdy
lśnią dźwięki perły
twe Fryderyku
płaszczami wzruszeń
świat okryliście
i wielbicieli
do dziś bez liku.
autor
jozen
Dodano: 2018-02-10 07:24:49
Ten wiersz przeczytano 867 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Witaj Zmegi, dziękuję i pozdrawiam...
Piękny ten podziw przedstawiony w wierszu:)pozdrawiam
cieplutko:)
Dziękuję Mily, pozdrawiam ciepło...
Bardzo zgrabnie wyrażone preferencje Autora.
Pozdrawiam :)
Witaj Amor, dziękuję i pozdrawiam...
Ileż to wokół nas takich, czy podobnych herosów,
pozdrawiam w zamyśleniu :)
Dziękuję Krzemanko, tylko dla Ciebie, zostanie jak
jest, miło, że wyłamałaś się ze "spółdzielni"...
Pozdrawiam ciepło...
Czytelny podziw dla wielkich twórców.
Na miejscu autora przemyślałabym ten fragment:
"lśnią dźwięki perły
twe Fryderyku"
ale może tylko dla mnie nie brzmi on dobrze.
Pozdrawiam:)