Herosie mój
Herosie mój,
Przeznaczenie moje,
Chwil spędzonych z Tobą
Tak mało………
I dni by nie starczyło i nocy,
Żeby nacieszyć Tobą
I duszę i oczy,
Herosie mój, szczęście moje,
Tych chwil kiedy Cię nie ma
Najbardziej się boję
Twój głos i Twój oddech,
Pocałunki Twoje
Pomnożę i zachowam,
Pozamykam w słoje
A kiedy przy mnie
Ciebie już nie będzie,
Zimno szaro w sercu,
Zimno szaro wszędzie,
Pomyślę i powiem
Jak tęsknie po Tobie,
Żeby żal pokonać,
Ożywić wspomnienia
Wskrzesić je na nowo
I coś czego już nie ma
Dam ci drugie życie,
Szansę zaistnienia,
Dam miłości morze
I olbrzymie serce
By mogło pomieścić
Uczuć jak najwięcej
Kiedy będę chciała
Żebyś do mnie mówił
Sięgnę po słój z głosem
Potem po słój drugi
Ten z pocałunkami,
Których tak brakuje
I ustom moim i mnie,
Wiedz bo czuje,
Że tak całować jak Ty
Nikt już nie potrafi
Ach! Herosie mój,
Utrapienie moje
Kochaj mnie ponad wszystko,
Ponad siły Swoje
Albo zgiń na zawsze,
Opuść serca progi
Miłości mego życia,
Mój Herosie drogi!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.