HISTORIA JEDNEGO E-MAILA(Baśń...

for Filip...

Bielą lśniące płatki śniegu za oknem tańczyły,
w parze z mroźnym wiatrem cicho się kłóciły,
kołyszące się drzewa-nagie i uśpione,
chroniły szkieletami domy zaśnieżone...

Ona niezbyt pośpiesznie z łóżka powstała,
bo jak najdłużej ciepło zatrzymać chciała.
Ubrała się w strój-przede wszystkim wygodny,
dżinsy,bluzę i laczki-strój po prostu swobodny.

Spojrzała na biurko zaśmiecone papierami
i usiadła w fotelu z wyciagniętymi nogami,
a gdy komputer powolnym ruchem włączyła,
pomyślała,że nie będzie się dzisiaj nudziła...

Szukała znajomych w świecie wirtualnym,
lecz pusto tam było-jak w czasie realnym.
Zaczęła więc z ludźmi obcymi rozmawiać
i stwierdziła,że można się z nimi dogadać...

Przypadkiem w obcji dostępu ogólnie wolnego,
spotkała mężczyznę-dziwnie sercu znajomego...
Gdy zaczęli rozmawiać-iskra ogień rozpaliła
i na zawsze płomień w ich sercach zostawiła...

Z upływem czasu,w kilkugodzinnych rozmowach,
jeden przed drugim pragnień swych już nie chował,
jednak realia w świecie jakże codziennym,
zakazywały uczuciom być w stanie odmiennym...

On umysł już sercu swemu poddawał
i przeznaczenie własne ku zmianom namawiał,
lecz lata wcześniejsze teraz przeszkodę mu dały,
kochającą kobietę,wielbiącą jego świat cały...

Ona również całkiem wolnością się nie cieszyła,
ponieważ przed laty mężczyznę poślubiła,
a teraz-pragnąca ze wszystkich sił rozwodu,
pewna swej decyzji-nie szukała już powodu...

Pisali ze sobą,pół roku ze sobą rozmawiali
i przez pół roku w myslach się przytulali,
aż nastał dzień koszmarem po brzegi wypełniony,
bo On się zaręczył-szantażem sręczony...

Kilka dni później On Ją błagalnie prosił,
choć w sercu portret Jej cały czas nosił,
by Ona na zawsze dla Niego zniknęła
i życie sama układać sobie zaczęła...

Tak też się stało,ale On nic już nie wiedział,
kochał Ją w myślach i w myślach przy Niej siedział...
Żałował swej prośby,żałował decyzji,
bo bez Niej tkwił w swej hipokryzji...

Ona też nigdy kochać Go nie przestała,
całymi dniami tylko o Nim myślała...
W każdej godzinie wiernie na Niego czekała
i kazdego wieczoru przez Niego płakała...

Bielą lśniące płatki śniegu za oknem tańczyły,
w parze z mroźnym wiatrem cicho się kłóciły,
kołyszące się drzewa-nagie i uśpione,
chroniły szkieletami serca przez los porzucone...

autor

beti027

Napisany: 2005-11-11 Dodano: 2005-11-19 15:47:28

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie