Historia jednej znajomości..
Był zimowy, mroźny dzień,
Gdy zaczęli być razem,
Mieli wiele planów,
Wiele wspólnych marzeń..
Widzieli się codziennie,
Tak bardzo się kochali,
Mało się kłócili,
Wzajemnie o siebie dbali..
Patrzyli na nich z podziwem,
Aż nagle coś się zmieniło,
Zaczęli się oddalać,
Już nie było tak miło..
Próbowała to ratować,
Bardzo się poświęcała,
On może i coś robił,
Ale ona tylko cierpiała..
Mówili jej :"Głupia,
Zostaw go i odejdź",
Ona nie potrafiła
Tak po prostu się rozejść..
Płakała co wieczór,
Prosiła by się zmienił,
Że mają jeszcze szansę,
A on jej nie docenił.
Zostawił, porzucił,
Wybrał wolną drogę.
Ona dzisiaj prosi:
"Wróć, bo już nie mogę".
On mówi,że ją kocha,
Że nadal jej pragnie,
Czemu nie chce z nią być?
Chyba nikt nie zgadnie..
Komentarze (14)
kto wie, co komu w duszy gra......<+>
Bardzo życiowy... Piękny!
Historia pewnego życia. Pewnego, ale z pewnością nie
jednego.
Nieraz słyszymy o takich historiach , które życie samo
pisze, tylko on wie , dlaczego jest na nie.
W miłości jest wiele różnych zawirowań - czasami tak
do końca nie wiadomo kto kogo rani - często brak
dialogu i szczerości powoduje to "oddalanie" ale każda
miłość jest inna, jak i każdy z nas - fajny wiersz -
pozdrawiam +
Historia jest smutkiem przeszyta, lecz prawda gdzieś
indziej jest skryta.
No i chyba nie zgadnę, ale wiersz oceniam za poprawnie
popełniony.
historia z życia wzięta - chyba nikt tego nie
zrozumie ,bo miłość ma zbyt wiele twarzy -smutne to
-pozdrawiam
Tak trudno sie jest odkochac...
Miłość niewolą jest i nie wszyscy do niej dorośli.
Słowa "kocham cię", choć piękne, są tylko słowami. Nie
każdy kto ich używa kocha, nie każdy wypowiadający to
potrafi kochać.
to faktycznie ciekawa zagadka miłości..pragnie i nie
chce z nią być
Miłość dostaje drugą szansę, ciekawe dlaczego on nie
chce z niej skorzystać, przecież mówi, że kocha. Może
tylko mówi...
Historia z życia wzięta. Smutne...