Historia Mojego Kraju - Polski

Ku pamięci - dla Tych Co Odeszli. Ku zrozumieniu historii - przyszłym pokoleniom.

Historia lubi się powtarzać

I kołem zatacza swój bieg.

Los znowu w tym samym miejscu

ukazał krwi oblicze i gorzki smak.

Ironia to czy żart?


Historia nie pyta o lata,

Tylko robi swoje – zostawia swój ślad.

Los odcisnął ponownie okrutne piętno,

Lecz w innym wieku

- w czasach rzekomego pokoju.


Jednak przesłanie tego co było

70 lat wcześniej

i co stało się wczoraj,

Zgrozą powiewa,

przypomina „powtórkę z rozrywki”.


Pozostały zgliszcza i popiół,

Pusty dom - a w nim wspomnienia.

I łzy, ból, brak perspektyw,

Bo znowu dzieci polskiej ziemi

Pozostały bez ojca i matki.


W hołdzie dla prawdziwej historii,

Oddali życie

Nasz Prezydent i Jego Małżonka,

A z nimi elita polityczna

Mojego Kraju – Polski.


Ps. Pozostaliśmy bez Głowy Państwa - jak osierocone dzieci. Ja nie wierzę w przypadki. Historia się powtórzyła.

http://1whiteangel3.blogan.pl/wiersze/2010/04/11/histo ria-mojego-kraju-polski

autor

1whiteangel3

Napisany: 2010-04-11 Dodano: 2010-04-11 14:43:52

Ten wiersz przeczytano 1663 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Groteska Klimat Smutny Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie