Historia niechcianej miłości

Wszystkim, którzy boją się miłości.

Kiedyś spotkamy się
zabijesz mnie różami
zadźgasz mnie promieniami słońca

Patrzeć będę odświętnie
na Twój zbyt duży uśmiech
i zbyt iskrzące się oczy

I będziesz pokazywał coraz codzienniej
śmiech straszący mnie w środku
słowa choć nie jestem naiwna

Po ślubie z mojej zgody
płacz mi okażesz w swej duszy denerwujący
bo ci nie uwierzę

Nasze dzieci będziesz głaskał
by pewnego dnia odejść z nimi
nimi bez żalu o matkę

I kiedy nie odejdziesz ja nadal nie zaufam
umrę bez przyjęcia twej miłości
zgryziona w sercu od środka

Na mym pogrzebie rzucisz kwiaty
pełne triumfu i zacierania
by przejąć wszystko co miałam

autor

Świetlik

Napisany: 2007-07-05 Dodano: 2007-07-05 19:35:23

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie