Historia pewnego poranka

Widzisz tam na łunie niebieskiego światła
Jakby księżyc majaczył,
że mu jutrzenka gwiazdy gasi?

Słyszysz, jak promienie słońca
Wybijają godziny na zegarze,
i próbują obudzić śpiący jeszcze dzień?
Wołają: pospiesz się, wstawaj!
A on ociąga się leniwie
Jeszcze nie czas, mówi
Jeszcze księżyc na niebie świeci.
Jeszcze świetliki nie poszły spać.
Jeszcze nie czas!

Lecz w końcu wstał
Ubrał się w tysiące barw
I tak pięknie przywitał nas.

autor

Fynn

Dodano: 2007-01-22 19:23:12

Ten wiersz przeczytano 623 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Radosny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie