Historia o śmierci i dziecku

Śmierć nie jest zła ..

Blada cisza przenika..
W ciemnym korytarzu postać świta..
Po policzku kapią jej łzy..
Wyciera krwawą chusteczką nawyk zły.
Widać po jej oczkach niewinność
Oraz smutek ,ból i naiwność.
Dawno pozbawiona rozumu i marzeń
Krzyczy „ dość tych wszystkich zdarzeń”
Podchodzi do niej małe dziecko obłąkane
I szepcze „ nie płacz pani śmierć, żyj wytrwale”
A ona tylko na niego z uśmiechem i kryształami lodu na twarzy patrzy
I szepcze” Przepraszam za wyrządzone rany, lecz to diabeł ze mną walczy”

Śmierć też chciałaby żyć .. Dlatego nie pozwólmy pozwolić sobie na takie czyny jak samobójstwo .. Wiem coś o tym >> www.sandi90.photoblog.pl

autor

sandi90

Napisany: 2006-05-24 Dodano: 2006-05-24 21:02:47

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie