hokotuki

upadłe anioły nie tańczą
mylą krok w przeszłości wspomnień
i nic trwać tysiąc lat nie będzie
tkwiąc……………&# 8230;…………… 230;.
w milionach ścian za oparcie mając
beton ………………& #8230;……………..
nie drżę wcale
żar wszystkiego co dobre rozpala me
serce…………… 230;…………….
i tylko śmierć żuci mnie znów na kolana
by objąć mnie miłością ………………& #8230;
pozbawiania życia które tak kocha
wyciągam ręce w pustkę
zielonych oczu spojrzenie rozgrzewa moje
starcze dłonie
prężę się jak kot pieszczony
słońcem…..śnie przecież
mogę tak tysiąc milion wieczność
w mojej głowie hokotuki
plemię którego nie ma
anioł który nie istniał

autor

hokotuki

Napisany: 2006-06-13 Dodano: 2006-11-22 20:10:06

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie