hołdując przyrodzie...

Cisza serca trwoży - trwa wiecznie
Już skowronki odleciały
Nagle niebo się zapala płomieniem
Grzmot słychać wspaniały

Wiele lat z naturą obcujemy
Wciąż ze strachu jej ulegając
Przed niebieską wstęgą się kryjemy
Przed krzykiem nieba uszy zatykając

Oh! Piękna bestia - burza
Z nią tańczą lasy i drzewa samotne
Staccato deszczu wszystko porusza
Wszystko wnet mia - chwile ulotne

Ty z mroku się wynurzasz
Z przerażającej ciszy powstajesz
Tak nagle też się wyciszasz
Słońce złote nam dajesz...

autor

kid_rock

Dodano: 2007-05-20 21:54:44

Ten wiersz przeczytano 746 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie