Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

hortensje








Ten mały chłopczyk w szpitalnej sukience
wygląda tak poważnie.
Kiedy podnosi dłoń z palcem wskazującym
wygląda jak półbóg
który decyduje teraz o losach świata
niczym wielki kapitan białego statku
i oceanu
wobec którego nie ma słów doskonałych.


Ten złotowłosy mały bóg jednym gestem
wywołuje skinienie głowy wszystkich zgromadzonych


Codziennie przychodzi do niego kobieta
która myje mu nogi,
podkłada i zabiera basen,
prostuje prześcieradło.
Wtedy chłopczyk jest tylko szarym okruchem chleba


A gdy powoli odwraca głowę
to widać
że w jego oczach
kwitną
olbrzymie
niebieskie
hortensje


I wszystko na chwilę robi się niebieskie
łóżka, kołdry, ściany, lustra, czasopisma, pomarańcze
drzewa za oknem, trawniki
gołębie przeganiane z podwórka
papierowe serwetki,
bulion w słoiku na szafce,
twarze i oczy
wszystkie oczy są teraz
pełne niebieskości


Później kiedy pielęgniarka wychodzi
chłopczyk znów jest na swojej ambonie
i choć zawsze milczy
to słucha się go jak najwyższego dostojnika
w tym państwie
przy którym zmienia się cały świat


















Dodano: 2012-03-25 12:23:22
Ten wiersz przeczytano 1319 razy
Oddanych głosów: 23
Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (16)

Szczerzyszczynsky Szczerzyszczynsky

wyobrażanie sobie piękna jest bardzo ważne,
szczególnie gdy jest prze..bane.

kazap kazap

bardzo wzruszył mnie twój wiersz - bo często i mnie
biel towarzyszy.nie wiem co powiedzieć bo słowa w
gardle grzęzną - zakonczenie otwiera okno nadziei

globus globus

on niesie wiarę i nadzieję...+)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

fantastyczna tresc i wolna forma pasuje jak ulal...ale
bym duzo poprawil aby byl jeszcze lepszy...jak zawsze
jak doskonalym go "zostawiamy" to decyzja autora

Zosiak Zosiak

Wzruszyl...

Marcia1246 Marcia1246

smutek i radość przeplata się w tym wiersz
przeczytałam z wielką przyjemnością pozdrawiam
serdecznie

Marcia1246 Marcia1246

smutek i radość przeplata się w tym wiersz
przeczytałam z wielką przyjemnością pozdrawiam
serdecznie

Skromny. Skromny.

Delikatnie się przy nim rozmarzyłem ,
pozdrawiam serdecznie :)

Bella Jagódka Bella Jagódka

Dziwne uczucie mam po przeczytaniu tego wiersza.
Pozytywne, a mimo wszystko, niepokój, zatroskanie i
podziw, i wielki szacunek, że w taki sposób opisałaś
swoje spostrzeżenia. Dziękuję.

zdzisław zdzisław

hortensje - ten chłopiec cały swój świat i cierpienie
ale także nadzieję ma w niebieskich oczach.

aranek aranek

Bardzo smutna impresja i chciałabym jeszcze coś
napisać,ale utknęłam -trochę mokro się zrobiło więc
dzięki za te błękity.
Milej niedzieli:)

mariat mariat

!!!!!!!! tak, nie powinien, nie zasłuzył, ale na
niebie znaki ma takie własnie przypisane. Smutek.

ILL ILL

nikt nie powinien chorować,tym bardziej dzieci,po
przeczytaniu brakuje słów

_wena_ _wena_

Byłam pielęgniarką na Chirurgii Dziecięcej.
Kochałam swój zawód i gdybym na nowo się urodziła,
nie zamieniłabym na inny. Pomagając chorych dzieciom
czułam się spełniona! Kiedyś opiszę jeden przypadek,
który do końca życia pozostanie w mojej pamięci.
Wyjawię tylko, że po ciężkim wypadku,pięcioletni Marek
przez półtora miesiąca był w śpiączce. Opiekowałam się
nim dodatkowo poza godzinami dyżuru. Po wybudzeniu
pierwszym/z wielką trudnością/wypowiedzianym słowem
było moje imię... Dziś jest dorosły,zdrowy i ma
rodzinę. Przepraszam ciebie i czytelników za swoje
wynurzenia.
Serdecznie pozdrawiam i życzę miłego dnia.+++++++++++

Zora2 Zora2

Spokojna relacja, a w czytelniku narastają emocje.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »