Hubertus (2)
Wszystkim myśliwym i leśnikom z okazji święta ich patrona.
W rynce a nogi zima była
I trowa sie łod mrozu szkliła!
Wczas rano ludzie postowali,
A ku lesie gibko pognali.
Tam na niwie jeszcze zielonej
We kupki sie małe zebrali
I chocioż fest zymbami szczyrkali
To msze świyntej nabożnie suchali,
Do Huberta roztomiłego,
Coby im doł gonu dobrego!
Gośno poczontek łodtrombili,
Darz bor! myśliwce zawołali
I jedyn po drugim ruszali
Na lasa kraj, kaj feszter stary
Tak porozdzieloł stanowiska,
Coby myśliwce niy pojrzeli
Ze bliska śmierci we łoczyska!
Teroz yno czorny kruk do kruka
Na dymbie szumnym gośno kracze,
Że już w las poszli naganiacze!
I chociaż dzisio je niydziela
Larma wiela i butlu tela…
Hnet na zwiyrzina padła trwoga
Uciekajom wiela yno siły
Te boroczki majom we nogach!
Łoroz strzały słyszeć i wrzaski
Do żodnego już ni ma łaski!
Po boru, po lesie echo niesie
Niechaj już ludeczkowie wiedzom,
Że to myśliwce w lesie siedzom!
Troszyczka jeszcze postrzylali,
Potym gonu koniec łodtrombili,
I z ułowkiym nazod sie kludzili.
Tam na niwie jeszcze zielonej
Pobitego zwierza położyli…
W słoneczku porannym Hubertus
Po zamarzniyntej chodził łonce
Schylony i markotny liczył
Powionzane w paczki zajonce,
Sorniki, co leżom bez życio,
I jelenie o kwistym łoku
Ze chłabinkom zielonom u boku,
I jaźwce – te prawe gryfczoki,
I liszki – ryszawe szkłodzioki…
Ludzie tak cołkiym bez powodu
Zebrali im życie za modu!
Z łowu radujom sie bogocze…
Nad pobitom zwierzinom yno
Gośno staro sygnałowka płacze.
Komentarze (5)
niy taki to boł boroczek tyn biszop Bercik,
kery jelynowi krziż we rogi wwiercił
y zaś łod tyj pory
lisapo lesie ganiajom w nieszpory..
Oj płacze,płacze- ciekawie ujęty temat, pozdrawiam.
ciekawy wiersz z intrygującą puentą.
Przeczytałem z zainteresowaniem
i przyjemnością. Szczególnie
ujęła mnie puenta w ostatnich
dwóch wersach.
Pozdrawiam:}
Ciekawy wiersz:))Pozdrawiam:))