Humanitarnie

Głuchym milczeniem humanitarności
Patrzysz na moje mokre oczy
Od łez, których nie chcesz liczyć

Spragniona dotyków skrzydeł Anioła
Łaszę się niezrozumiana do Ciebie
Żebrzę o litość nad moim cierpieniem

Bolesnym skowytem umierającego ciała
Nienawidzę Twoich słów pocieszenia
O mojej nieistniejącej szansie

Przesycony chrześcijańskim miłosierdziem
Patrzysz jak wiję się z bólu
Błagając o godną śmierć

Nadaremnie...

autor

orion

Dodano: 2005-05-17 00:11:18

Ten wiersz przeczytano 804 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie