Humbaki
zawinięta w płótno twoich dłoni
niknę jak akwarela na deszczu
w cieple wilgotnych barw
błyszczących na twoim ciele
oddaję swoją miłość
nasączając skórę słonym tatuażem
rodzę doskonałością
w pryzmacie twojej duszy
bo tylko ty umiesz dematerializować
i sprawiać że rozpływam się
jak róża w rękach iluzjonisty
wyrzucona płatkami zakwitam czerwono
makami na trawiastej rafie
wśród przypływów naszych uczuć
puszczając migotki źrenic
rozpalających wyobraźnię chłopca
jak biała żaglówka z dzieciństwa
więc ucisz mnie rozedrganą
zatrzymaj struny które garściami
wyrwałeś ze mnie pozbawiając głosu
by uczynić miękkim posłanie miłości
chcę poczuć jak załamałeś lód pode mną
wystrzeliwując gejzer gorącej pary
niczym zakochany humbak oddając mi
ostatni haust powietrza bym mogła
ŻYĆ
Komentarze (36)
Turkusowa Anno,dziękuję!
Niebanalna, bardzo dobra poezja :)
anula, fatamorgana 7,wena bardzo dziękuję, ze
znaleźliście czas, by mnie odwiedzić.Zycze Wam
pięknego weekendu i samych radonych myśli w sercu!
Dla takich wierszy warto tu być i czytać, czytać...
Pozdrawiam serdecznie :)
Brygido ależ pięknie zauroczyłaś, takie arcydzieła
czyta się rzadko, mnie się jeszcze udało. Pokaż jaka
jesteś dumna?
Miłego weekendu przy szampanie.
poezja z wyższej półki
świetny wiersz, bo nietuzinkowy
nic dodać nic ująć, tylko czytać i się zachwycać
życzę miłego dnia :)
Bardzo Wam dziękuję z całego serca!
jestem zachwycona...brak mi słów aby wypowiedzieć swój
zachwyt...
pozdrawiam słonecznie...
ps.
będę tu wracać...:)
Ładny wiersz :)
Pięknie :)
Bardzo dziękuję za odwiedziny i komentarze. Pięknego
dnia życzę!
W niezwykłym klimacie, pięknie o miłości.:)
Dobrze opisane "ta rzecz" która jest po prostu
zjednoczeniem z naturą, nie dla każdego i zawsze
osiągalnym. Ukochany to pryzmat i życie dla kolorów.
Pozdrawiam.
Wspaniały wiersz,
myślę podobnie jak Bartek jesteś coraz lepszą Poetką,
pozdrawiam z uznaniem:)
uhm:) mariat, dziękuję za komentarz. Uśmiechnęłam się.