Huragan spod klosza

Zabijmy tych prawdziwych,
Małych Twórców wielkich dzieł.
Sprzedajmy na jarmarku,
Nieocenione Cuda
złamanych białych serc.
Niech kolorowy namiot
w szarego nieba bezsens
fałszywie wtula się

Ptaszek w klatce
Wilk na smyczy
Czarny ogier
obojętny spuszcza łeb

Ku uciesze wielkich dam,
ślicznych dzieci, z blond lokami
Dla relaksu panów z wąsem
uczłowieczmy sprytnie dzikość
dla zdziczałych setek mas
niech huragan tkwi pod kloszem
niech krew spływa niczym pot

Zamordujemy Boga
zanim on wybaczy nam

autor

ewelka_m

Napisany: 2006-09-14 Dodano: 2006-11-04 17:19:01

Ten wiersz przeczytano 525 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie