Hymn

wszystkim smutnym romantykom...

Smutno mi, Boże, to dla mnie - moc żaru,
Domowego ogniska rozpaliłeś,
A widząc, że właśnie usycham z żalu,
Ciepłem poiłeś...
Choć mi tak pomagasz w każdej złej porze,
Smutno mi, Boże.

I co mi z piękna górskich stoków śnieżnych?
Gdy jej włosy bielsze, a pachna wiosną.
Oczy to błękit nieba, dni tych letnich
A ciągle płoną...
Skóra pewnie miększa niż mchu podłoże...
Jak myślisz, Boże?

Jak płomień spokoju i stabilności,
Tle się tym ogniem rodzinnym, to mało,
Bo w niej nie umiem rozniecić miłości.
Wczoraj też lało...
Ból w pełen goryczy płacz pióra złożę.
Gorzko mi, Bożę.

Choć nie mnie, zapalanie serc pochodni,
Postawie znów wszystko na jedną kartę.
Gra się zakończy, nim kier blat zasłoni,
Przegrałem partię..
Zawód mój cierpki, a głębszy niż morze,
Tak źle mi, Boże!

Sercu, to ja już raczej nie zaufam,
Od dziś jest organem niższej instancji.
Rex Mens rządzi - tej władzy nie naruszam,
Precz Uzurpacji!
Jeszcze swój cyniczny uśmiech nałożę,
Tak łatwiej, Boże.

To nie jest bunt - widzicie przecież sami,
Zwykła troska o me zdrowie psychiczne
Także o żyły całe, mózg z korami,
Plemniki liczne...
Chyba dobrze, że o swój los się trwożę?
Odpowiedz, Boże!

Przedwczoraj przespałem się z samym sobą.
Wstaliśmy razem, dając sobie w mordę.
Potem był jeszcze ostry gwałt pod wodą,
Płakałem w kołdrę...
Boli mnie głowa, boli również krocze,
Już nigdy, Boże!

Teraz jestem znów sam i gadam z Bogiem,
Też czuję się sam, a On nie istnieje.
Ach, gdybym zdołał być wierzącym młotkiem,
Miałbym nadzieje...
Nie uwierze, choć śmierć nawiedzi łoże,
P****ol się, Boże!

autor

Johohanan

Napisany: 2006-11-27 Dodano: 2006-11-28 23:16:54

Ten wiersz przeczytano 701 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Sylabiczny Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie