Hymn o tych co Polskę walczyli
Gdy pierwszego września pierwsza kula
została wystrzelona,
Cała Polska nasza oblężona,
Stała niczym słup soli przestraszona.
A wróg ze wszystkich stron nacierając,
Żadnych szans Polakom nie dając,
Naciskał,lecz my choć głusi i niemi,
Nie damy zagarnąć swej ziemi!
Patrzcie na te rany wymagające
opatrunku,
Spójrzcie na tych żołnierzy pragnących
szacunku.
Ranni,zmęczeni,niewyspani,
Bo w Polsce mocno zakochani!
To dla Niej nie siedzą w ciepłym kącie,
Lecz uparcie giną na froncie!
Byśmy ich nazwiska w podręcznikach
czytali
I za odwagę i miłość do Polski
podziwiali!
Dzięki nim żaden Polak już nie zginie,
Bo wypędzili stąd szwabskie świnie!
Pisałem to z myślą o polskich bohaterach II Wojny Światowej.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.