Hymn Tymbarkowemu drzewu
O drzewo! co płachtę
słońca w serwetki
brązem zdobisz skulone.
Bądź pozdrowione!
Z Pnia mądrości, myśli
w krasie zielonej rosną
liśćmi na twej koronie
Bądź pozdrowione
Liście na srebrnym
zwisają ogonku
a po drugiej stronie...
Bądź pozdrowione!
Maksymy są tam złote,
i taki uśmiech
którym smutek blednie.
Bądź pozdrowione!
Zrywasz na nie kolejno
czerwone wiśnie,
jabłka miętą orzeźwione.
Bądź pozdrowione!
Ty ludzi czarujesz,
swą wiedzą rozgniatasz
stare brednie!
Wiecznie, wiecznie
Bądźcie pozdrowione
myśli drzewne!
Komentarze (3)
Przyznam ze bardzo ciekawa interpretacja
Zaprezentowałeś nam bardzo ciekawą formę wiersza,
gratuluję pomysłu.
wielka przenośnia bo Tymbark to Jodłowa Góra ale gdy
drzewo takie jest jak w wierszu to interesująca nowina
bo zawsze każde drzewo duchy przodków i magię trzyma
Piękny wiersz pean Forma i treść przykuwa uwagę Dobry
Na tak!