,,I światło dnia nastało...

Usłana pościel
ukochana moja
przyjdzie przed północą
do mnie sama.

Nie dostrzegam niczego
ciemność jest zbyt trwała
a przecież latarnie miały się tlić
o tej skromnej porze
a więc czekam skromnie
przyjdziesz może.

W ciemności by tło pasowało do mych uczuć
tak czekam
podchodzę do okna usiadam gdzieś
i czekam.

Ujrzałem pierwszy blask latarni
tak
tam daleko rozjaśniło się niebo
i widać myśli nieznajomych
lecz ciebie nie ma .

Pod moim domem nadal ciemność
otacza bezruch
latarnie zasnęły w błogim stanie
pozostawiając mnie w ciemności
aż dzień nastanie.

autor

Sober

Dodano: 2008-02-02 00:00:52

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie