I ich spowiła całych
W zimowym krajobrazie
na srebrno utanym dywanie
Pięknie smutek ze smutkiem tańczy
Skrzydlate myśli nad nimi wirują
Okryte płatkami śniegu,
które tutaj stale zimują
On i ona w marzeniach
Anioł ich w tańcu unosi
spotykają się jej i jego
tak dziwnie wiele..
mówiące oczy
Magia jest w płatkach,
które wnikają w ich ciało
Magia spowiła to miejsce
i ich spowiła całych..
autor
Anioł_Smutku
Dodano: 2008-01-27 18:14:24
Ten wiersz przeczytano 565 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
napisałeś to o mojej ostatniej znajomości? ;)
.
z taką wrażliwością oddałeś to co czujesz..
Tak lekki...piękny
i mnie ogarnęła ta magia. ładny wiersz. zostawiam +