Idąc

Idąc zaułkami
starówki Krakowa
odnajduje jego dusze
nieznaną jak dotąd

Idąc zaułkami
starówki Krakowa
niema tam tłumów
łowiących fleszem zabytki

Idąc zaułkami
starówki Krakowa
zapominam się w sobie
pisząc stopą historię bruku

Idąc zaułkami
starówki Krakowa
zmierzam do zamierzchłej
przyszłości pamięci werwy

Idąc zaułkami
starówki Krakowa
szukam afektu dla niewiasty
duszy błogości mojej

Idąc zaułkami
starówki Krakowa
tracę ustronność mgnienia
mego wynaturzenia wśród mas

autor

Mateos

Dodano: 2007-02-03 19:34:54

Ten wiersz przeczytano 590 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie