Idąc naprzód
Oni nie znikają
nie mówią jaka szkoda
odchodzić
Oni słuchają płaczu
jak ostatniej pieśni
gdy juz wszyscy tracą nadzieje
Oni z zaciśniętymi zębami
idą naprzód
Powtarzając to
w co wieżą
martwią się tylko
o innych
Oni nie umierają
Oni tylko odchodzą
do wieczności
autor
MaciejW.
Dodano: 2005-04-03 10:29:08
Ten wiersz przeczytano 479 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.