idącemu
popatrz jak idzie kluczy i koło zatacza
wraca
ścieżki z góry pod górę pokonuje biegiem
lub zwalnia jakby stał w miejscu
trudno kroczącemu po trakcie nieznanym
odnaleźć proste linie w gęstwinie
łamanych
porzucił miękki fotel przycięte równo
ramy
to nic że sam w drodze
ci inni zawsze sami
mijają ich niepatrzący oznaczeni metkami
niech będzie zawsze z sobą
pośród błądzących w matrixie
po pustkach peronów
wyjmie z ulgą twarz słowa ze szczelnego
kokonu
noga w górę i ręka osobność ciała
zbliżeń
'błogosławiony który idzie'
'błogosławiony który idzie' - "Bieguni" Olga Tokarczuk
Komentarze (31)
Błogosławiony który widzi,
choć kroku nie słyszy.
Pozdrawiam Ci_szo, miłego wieczoru.