idę
podnoszę odłamki wspomnień
i tworzę z nich mozaikę radości
żeby ożywić perłami śmiechu
czas który więdnie z gwiazdami
bo jeszcze nie jest za późno
na dobre życie
dopóki jestem w drodze
autor
szadunka
Dodano: 2020-09-19 07:52:55
Ten wiersz przeczytano 813 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Gminny Poeta. Elena Bo. Mily. Loka. Karmag. Kropla47
Pięknie dziękuję Wam za odwiedziny, przeczytanie i
słowa pełne otuchy.
Pozdrawiam serdecznie:)
Nigdy za późno nie jest:)))
Za Mily.
Pozdrawiam :)
Z puentą się zgadzam :)
Pozdrawiam :)
Też tak myślę.Super wiersz.Pozdrawiam.
Dopóki możemy idźmy tą drogą która jest nasza
...bardzo dobry przekaz:-)
pozdrawiam
"dopóki jestem w drodze" Właśnie
dopóki...pozdrawiam:)
Green_Green. Regiel. Anna. Fatamorgana7. Jastrz.
Anna2. Sisy89. Valanthil. Marcepani. Zosiak. @Krystek
Dziękuję Wam bardzo za miłe odwiedziny, ciekawe
komentarze oraz życzenia.
Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego:)
Tak, za późno na wczoraj, lecz póty droga wszystko
może się zdarzyć, na dziś przecież nie jest za późno
:) Pozdrawiam :)
Witaj
Refleksyjny tekst ze świetną puentą.
Mnóstwa szczęśliwych dni życzę.
zgadza się.
Dopóki droga trwa, wszystko jest możliwe. Piękna
miniatura.
Miłego dnia Szadunko :)
To, jakie mamy życie w znacznym stopniu zależy od
naszego postrzegania. Mój ojciec mówił, że szczęście
to nie są okoliczności zewnętrzne, tylko cecha
charakteru. Także i Ty "podnosząc odłamki wspomnień"
możesz je dobrać i ułożyć w ten sposób, że będą Cię
zadręczać, albo tak, że będziesz szczęśliwa (czego Ci
życzę).
Na przeszłość nie mamy już wpływu.
Na przyszłość już tak.
Może być tą dobrą drogą.
Piękny wiersz i przesłanie.
Dopóki trwa życie, możemy zmienić wszystko...
Pozdrawiam serdecznie :)