IDĘ

Idę
wszędzie ciemno
tylko jedna lampa świeci nademną
wokół drzewa
zimno
i szaro
gdzieś w oddali widze dróg rozdroże
niezatrzymując sie nawt na chwile
wybieram jedną z nich
tę trudniejszą
pokrytą kamienimi
szkłem
i brudem
i idę wciąż przed siebie
nie bojąc sie niczego
bo wiem
że ktoś jest przy mnie
i czuwa nademną

wbrew pozorom jest to wiersz optymistyczny bo pomimo wszystkich przeszkud ja nadal żyje i "idę wciąż przed siebie"

autor

angel_of_love

Dodano: 2006-11-12 00:28:49

Ten wiersz przeczytano 598 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie