Idę do ciebie…
Idę do ciebie. W twoją jesień.
I w twoje słońce. I w twój wiatr.
W twój rdzawozłoty idę świat,
gdzie leśna cisza i pól pustka
tańczą ze sobą za pan brat,
a kozły gonią saren lustra,
jak ja jesieni twojej ślad.
Jesień to skrzypce moje stare;
pęknięte, pozbawione smyczka,
i ciągle jeszcze tak rudawe
jak stara, zmięta rękawiczka,
co ją zgubiłam w ony czas,
gdyś wiódł mnie ścieżką poprzez las.
Jesień to niebo, co otwiera
kłębiastym chmurom deszczu drzwi…
co łka i kwili czasem nieraz,
jak dziecię moje – gdy źle śpi.
Jesienny żal i melancholia
przemawia do mnie właśnie teraz
(jak starożytna metropolia) –
głosem Szekspira i Homera…
Więc idę. Idę w twoją jesień,
bo wiatr do ciebie mnie tak gna.
I słońce mnie do ciebie niesie,
i echo skrzypiec, co wciąż gra
melodię naszą (tę sprzed lat...).
Idę do ciebie. W twoją jesień.
W twój złotordzawy idę świat.
Gliwice 10.09.2007 r.
Berenika57
Komentarze (26)
Weno i Wandziu - miło mi bardzo, że wiersz się
spodobał. Dziękuje pięknie i pozdrawiam :) B.G.
Piękna melancholijna jesienna miłość i wiersz -
piosenka:)
Pozdrawiam serdecznie Bereniko :)
pięknie
miłego dnia :)
I kolejni mile widziani Goście - dziękuję ślicznie za
każdy Państwa komentarz. Dobrego dnia :) B.G.
Przepiękny wiersz z jesiennym tłem,
Pozdrawiam serdecznie :)
cudownie Twoje echo na skrzypcach gra ...
Piękny wiersz o jesiennej miłości...pozdrawiam;)
ależ cieplusi wiersz!
Nastrojowy, przyzwoity wiersz
Wszystkim nowym Gościom serdecznie dziękuję za
odwiedziny. Dziękuję również za Państwa przychylność.
Pozdrawiam cieplutko :) B.G.
Poetycko, romantycznie...
Podrawiam serdecznie, Broniu:)
Wiersz niezwykle urokliwy, jak złota polska jesień.
Pozdrawiam :)
Bereniko, przecudny wiersz dla jesieni, okazałe rymy,
piękne metafory... idź więc do niej.
Pięknie pozdrawiam za to dzieło.
Bardzo ładny wiersz pełen melancholii i romantyzmu.
Dziękuję za odwiedziny.:) Serdecznie pozdrawiam. :)
romantycznie, nastrojowo i tak ładnie