Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

IDĘ DROGĄ

IDĘ DROGĄ

Idę drogą w burzy lub muślinach słońca,
Zamknięty w klatce natury do moich dni końca.
Po drodze widzę cienie, morze zjaw kroczących,
O których tylko kosmos pamięta milczący.

Poza tymi cieniami dookoła pustka,
W której świecą bezsensem dawnych czasów lustra.
Coś się rodzi powoli, ma już bagaż losu,
By nagle bez powodu zniknąć w mgle kosmosu.

I ja też tam się znajdę w nadchodzących chwilach
Jak ci, co zostawili marzenia w mogiłach.
I nie zaznam ni dobra, ni sprawiedliwości,
Bo istnienie jest splotem niedoskonałości.

autor

KapRysiek

Dodano: 2015-01-29 09:57:40
Ten wiersz przeczytano 615 razy
Oddanych głosów: 5
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (4)

judyta1 judyta1

Ciekawie napisany wiersz. Pozdrawiam:)

Sotek Sotek

Dobrze to ująłeś. Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)

BaMal BaMal

celna refleksja Pozdrawiam:))

jlewan jlewan

Dobra refleksja, choć zbyt dekadencka.
Pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »