Idę po niebie
Idę po niebie
zbieram kwiaty
utkane ze śnieżnych chmur.
Patrzę przed siebie
nabieram w ramiona
świeże powietrze.
Wciąż szukam
mego Anioła,
który wskaże mi
odpowiednią bramę
przez którą
się przedostanę
aby Cię odszukać
i już tam z Tobą zostanę.
autor
Margeritka
Dodano: 2009-01-20 07:05:58
Ten wiersz przeczytano 685 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Wiersz wyrażający tęsknotę za utraconym... Jeśli
szukać, to tam... Zawsze z czyjąś pomocą.
Gdy go znajdziesz to wtedy już będzie siódme niebo :)
...najpierw trzeba wykonać zadania tu na ziemi,a
później zbierać kwiaty na niebiańskich polanach i
szukać odpowiednich dróżek do swojego anioła...podoba
mi się....
Anioł napewno niebawem wskarze Ci te drogę bądź tylko
czujna na jego znaki;)
Piękny wiersz skierowany do Boga... Życie może być
niebem jeśli je stworzymy sobie już tu na ziemi...
życzę Ci tego !! :).. +
Poszukaj na ziemi i obok Ciebie....ladny
wiersz..pozdrawiam
Jeśli potrafisz ułożyć śniegowe kwiaty to drogę do
miłości też - piękny wiersz!
Bardzo ładnie,ale może zejdź czasem na ziemię:)
Anioł blisko Ciebie jest-poszukaj go.Pozdrawiam
obyś odnalazła swojego anioła :) ładny wiersz
Pozdrawiam
Bardzo subtelny ładny, pełen leciutkich metafor
wierszyk.
Ładnie, dużo metafor (może ciut za dużo) ale coś w tym
jest.