Idę przy tobie...
Idę przy tobie jesienna,
wśród alej październik nas mija,
a liści barwa płomienna
echem się w kroplach odbija.
Idę przy tobie i patrzę,
jak deszcz czeremchy obmywa,
jak słońce - by wspomnień nie zatrzeć -
w gałęziach lato ukrywa.
Idę przy tobie i słucham,
jak liście śpiewają pod stopą,
nim nocka uciszy je głucha,
nim z wiatrem popędzą. A dokąd?...
Idę przy tobie jesienna,
wśród alej październik nam sprzyja,
a uczuć barwa płomienna
echem się w oczach odbija...
Gliwice 03.10.2007 r.
Komentarze (28)
Kaziu, pozdrawiam serdecznie i dziękuję za przychylny
komentarz :) B.G.
Dobrze jak ma się przy kim iść:)pozdrawiam jesiennie
:)+pięknie opisany spacer:)
Szkoda, Arku, że nie mogę usłyszeć Twojego wokalu do
mojego wiersza... Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za
ponowne odwiedziny :) B.G.
wpadłem jeszcze raz do Ciebie, żeby pośpiewać. Plucha
za oknem taka, że smutek ciąży w duszy i trzeba jakoś
dodawać sobie radości.
Wpadnę jeszcze jak będzie padać.
Pozdrawiam i cieplutko zapraszam. :):):)
Wszystkim Państwu i każdemu z osobna pięknie dziękuję
za wgląd i komentarze. Pozdrawiam serdecznie :) B.G.
Piękny!
Ładne rozmarzenie.
Pozdrawiam
Jesień tylko wtedy jest piękna, gdy wzdychasz powiewem
wiatru, ocierasz z oczu łzy złotymi liśćmi, bo inaczej
to po prostu jest wiatr, deszcz i opadają liście.
jak balsam..
Jak zawsze zgrabnie :)
Pozdrawiam :)
Pięknie i mówiąc więcej - coraz bardziej i tkliwiej B.
piszesz.
świetny, rytmiczny wiersz, idealny do śpiewania. ja
już go sobie podśpiewuje. gitara niestety na działce,
bo bym go sobie podegrał.
... idę przy Tobie
la la la ... :):):)
Bardzo ładnie.
Pięknie. Miło iść jesienią w jesień osobistą, z kimś
bliskim sercu.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny wiersz!